H EE ενέκρινε πρωτοποριακές προτάσεις για την αποκατάσταση των κατεστραμμένων οικοσυστημάτων και την επαναφορά της φύσης σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τη γεωργική γη και τις θάλασσες, στα δάση και τα αστικά περιβάλλοντα.
Η Επιτροπή προτείνει επίσης τη μείωση της χρήσης και του κινδύνου χημικών φυτοφαρμάκων κατά 50% έως το 2030.
Αυτές είναι οι εμβληματικές νομοθετικές προτάσεις που ακολουθούν τις στρατηγικές για τη βιοποικιλότητα και το “Αγρόκτημα στο πιάτο” και θα συμβάλουν στη διασφάλιση της ανθεκτικότητας και της ασφάλειας του εφοδιασμού τροφίμων στην ΕΕ και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η πρόταση νόμου για την αποκατάσταση της φύσης είναι ένα βασικό βήμα για την αποφυγή της κατάρρευσης του οικοσυστήματος και την πρόληψη των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας βιοποικιλότητας.
Η αποκατάσταση των υγροτόπων, των ποταμών, των δασών, των λιβαδιών, των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, των αστικών περιβαλλόντων και των ειδών που φιλοξενούν είναι μια κρίσιμη και οικονομικά αποδοτική επένδυση: στην επισιτιστική μας ασφάλεια, κλιματική ανθεκτικότητα, υγεία και ευημερία.
Στο ίδιο πνεύμα, οι νέοι κανόνες για τα χημικά φυτοφάρμακα θα μειώσουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του συστήματος τροφίμων της ΕΕ, θα προστατεύσουν την υγεία και την ευημερία των πολιτών και των εργαζομένων στη γεωργία και θα συμβάλουν στον μετριασμό των οικονομικών ζημιών που ήδη υφίστανται λόγω της φθίνουσας κατάστασης του εδάφους. υγεία και φυτοφάρμακα- προκληθείσα απώλεια επικονιαστή.
Νόμος για την αποκατάσταση της φύσης για την αποκατάσταση των ζημιών
Η Επιτροπή προτείνει την πρώτη νομοθεσία που στοχεύει ρητά την αποκατάσταση της φύσης της Ευρώπης, την αποκατάσταση του 80% των ευρωπαϊκών οικοτόπων που βρίσκονται σε κακή κατάσταση και την επαναφορά της φύσης σε όλα τα οικοσυστήματα, από δασικές και γεωργικές εκτάσεις μέχρι θαλάσσια, γλυκά και αστικά οικοσυστήματα. Σύμφωνα με αυτήν την πρόταση νόμου για την αποκατάσταση της φύσης, νομικά δεσμευτικοί στόχοι για την αποκατάσταση της φύσης σε διαφορετικά οικοσυστήματα θα ισχύουν για κάθε κράτος μέλος, συμπληρώνοντας τους υφιστάμενους νόμους.
Στόχος είναι να καλυφθεί τουλάχιστον το 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ έως το 2030 με μέτρα αποκατάστασης της φύσης και τελικά να επεκταθούν σε όλα τα οικοσυστήματα που χρειάζονται αποκατάσταση έως το 2050.
Ο νόμος θα κλιμακώσει τις υπάρχουσες εμπειρίες από μέτρα αποκατάστασης της φύσης, όπως η επαναφορά, η επιστροφή δέντρων, το πρασίνισμα των πόλεων και οι υποδομές, ή την εξάλειψη της ρύπανσης για να επιτρέψει στη φύση να ανακάμψει. Η αποκατάσταση της φύσης δεν ισοδυναμεί με την προστασία της φύσης και δεν οδηγεί αυτόματα σε περισσότερες προστατευόμενες περιοχές.
Ενώ η αποκατάσταση της φύσης είναι απαραίτητη και στις προστατευόμενες περιοχές λόγω της ολοένα και πιο κακής κατάστασής τους, δεν χρειάζεται να γίνουν όλες οι αποκατεστημένες περιοχές προστατευόμενες. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα,
καθώς η αποκατάσταση δεν αποκλείει την οικονομική δραστηριότητα. Η αποκατάσταση αφορά τη ζωή και την παραγωγή μαζί με τη φύση, επαναφέροντας περισσότερη βιοποικιλότητα παντού, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών όπου λαμβάνει χώρα οικονομική δραστηριότητα, όπως τα διαχειριζόμενα δάση, η γεωργική γη και οι πόλεις, για παράδειγμα.
Η αποκατάσταση εμπλέκει στενά και ωφελεί όλα τα μέρη της κοινωνίας, πρέπει να γίνει σε μια διαδικασία χωρίς αποκλεισμούς και έχει ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο σε όσους εξαρτώνται άμεσα από την υγιή φύση για τη διαβίωσή τους, συμπεριλαμβανομένων των αγροτών, των δασοκόμων και των αλιέων.
Η επένδυση στην αποκατάσταση της φύσης προσθέτει 8 έως 38 ευρώ σε οικονομική αξία για κάθε 1 ευρώ που δαπανάται, χάρη στις υπηρεσίες οικοσυστήματος που υποστηρίζουν την επισιτιστική ασφάλεια, την ανθεκτικότητα και τον μετριασμό του οικοσυστήματος και του κλίματος και την ανθρώπινη υγεία. Αυξάνει επίσης τη φύση στα τοπία και την καθημερινή μας ζωή, με αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία και την ευημερία, καθώς και πολιτιστική και ψυχαγωγική αξία.
Ο νόμος για την αποκατάσταση της φύσης θα θέσει στόχους και υποχρεώσεις αποκατάστασης σε ένα ευρύ φάσμα οικοσυστημάτων σε ξηρά και θάλασσα. Τα οικοσυστήματα με τις μεγαλύτερες δυνατότητες αφαίρεσης και αποθήκευσης άνθρακα και πρόληψης ή μείωσης των επιπτώσεων φυσικών καταστροφών όπως οι πλημμύρες θα είναι οι κορυφαίες προτεραιότητες.
Ο νέος νόμος βασίζεται στην υφιστάμενη νομοθεσία, αλλά καλύπτει όλα τα οικοσυστήματα αντί να περιορίζεται στην Οδηγία για τους οικοτόπους και τις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000, με στόχο να τεθούν όλα τα φυσικά και ημιφυσικά οικοσυστήματα στην πορεία προς την ανάκαμψη έως το 2030.
Θα επωφεληθεί από σημαντική χρηματοδότηση της ΕΕ: σύμφωνα με το ισχύον Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν για δαπάνες για τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένης της αποκατάστασης.
Οι στόχοι που προτείνονται περιλαμβάνουν:
Αντιστροφή της μείωσης των πληθυσμών επικονιαστών έως το 2030 και αύξηση των πληθυσμών τους από εκεί και πέρα
Καμία καθαρή απώλεια αστικών χώρων πρασίνου έως το 2030, αύξηση 5% έως το 2050, τουλάχιστον 10% κάλυψη από δέντρα σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη,
πόλη και προάστια και καθαρό κέρδος χώρων πρασίνου που είναι ενσωματωμένο σε κτίρια και υποδομές,
Στα γεωργικά οικοσυστήματα, συνολική αύξηση της βιοποικιλότητας και θετική τάση για τις πεταλούδες των λιβαδιών, τα πτηνά των γεωργικών εκτάσεων, οργανικό άνθρακα σε ορυκτά εδάφη καλλιεργήσιμων εκτάσεων και τα χαρακτηριστικά του τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας στη γεωργική γη.
Αποκατάσταση και εκ νέου διαβροχή στραγγισμένων τυρφώνων σε γεωργική χρήση και σε χώρους εξόρυξης τύρφης
Στα δασικά οικοσυστήματα, συνολική αύξηση της βιοποικιλότητας και θετική τάση για συνδεσιμότητα των δασών, νεκρό ξύλο, μερίδιο ανομοιόμορφων δασών, δασικών πτηνών και αποθέματος οργανικού άνθρακα,
Αποκατάσταση θαλάσσιων οικοτόπων όπως θαλάσσια χόρτα ή βυθοί ιζημάτων,
και αποκατάσταση των οικοτόπων εμβληματικών θαλάσσιων ειδών όπως τα δελφίνια και οι φώκαινες, οι καρχαρίες και τα θαλασσοπούλια,
Κατάργηση των φραγμών των ποταμών, έτσι ώστε τουλάχιστον 25.000 km ποταμών να μετατραπούν σε ποτάμια ελεύθερης ροής έως το 2030.
Για να βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων, διατηρώντας παράλληλα την ευελιξία για τις εθνικές συνθήκες,
ο νόμος θα απαιτούσε από τα κράτη μέλη να αναπτύξουν εθνικά σχέδια αποκατάστασης, σε στενή συνεργασία με επιστήμονες, ενδιαφερόμενους φορείς και το κοινό. Υπάρχουν ειδικοί κανόνες για τη διακυβέρνηση (παρακολούθηση, αξιολόγηση, σχεδιασμός, υποβολή εκθέσεων και επιβολή) – οι οποίοι θα βελτιώσουν επίσης τη χάραξη πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, διασφαλίζοντας ότι οι αρχές εξετάζουν από κοινού τα σχετικά ζητήματα της βιοποικιλότητας, του κλίματος και των μέσων διαβίωσης.
Η πρόταση ανταποκρίνεται σε ένα βασικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας: τη δέσμευση της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 για την Ευρώπη να δώσει το παράδειγμα στην αναστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας και στην αποκατάσταση της φύσης.
Είναι η βασική συμβολή της ΕΕ στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για ένα Παγκόσμιο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας μετά το 2020 που θα εγκριθεί στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα COP15 στο Μόντρεαλ από τις 7 έως τις 15 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.
Ισχυροί κανόνες για τη μείωση της χρήσης χημικών φυτοφαρμάκων
Η σημερινή πρόταση για μείωση της χρήσης χημικών φυτοφαρμάκων μεταφράζει τη δέσμευσή μας να σταματήσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας στην Ευρώπη σε δράση. Η πρόταση θα βοηθήσει στην οικοδόμηση βιώσιμων συστημάτων τροφίμων σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και τη Στρατηγική Farm to Fork, διασφαλίζοντας παράλληλα διαρκή επισιτιστική ασφάλεια και προστατεύοντας την υγεία μας.
Οι επιστήμονες και οι πολίτες ανησυχούν όλο και περισσότερο για τη χρήση φυτοφαρμάκων και τη συσσώρευση υπολειμμάτων και μεταβολιτών τους στο περιβάλλον. Στην τελική έκθεση της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης, οι πολίτες ζήτησαν συγκεκριμένα να αντιμετωπίσουν τη χρήση και τον κίνδυνο των φυτοφαρμάκων.
Ωστόσο, οι ισχύοντες κανόνες της οδηγίας για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων έχουν αποδειχθεί πολύ αδύναμοι και έχουν εφαρμοστεί άνισα. Επίσης, έχει σημειωθεί ανεπαρκής πρόοδος στη χρήση της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παρασίτων καθώς και σε άλλες εναλλακτικές προσεγγίσεις. Τα χημικά φυτοφάρμακα βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία και προκαλούν μείωση της βιοποικιλότητας στις γεωργικές περιοχές. Μολύνουν τον αέρα, το νερό και το ευρύτερο περιβάλλον. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή προτείνει σαφείς και δεσμευτικούς κανόνες:
Νομικά δεσμευτικοί στόχοι σε επίπεδο ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο για μείωση κατά 50% της χρήσης και του κινδύνου χημικών φυτοφαρμάκων και της χρήσης των πιο επικίνδυνων φυτοφαρμάκων έως το 2030.
Τα κράτη μέλη θα θέσουν τους δικούς τους εθνικούς στόχους μείωσης εντός καθορισμένων παραμέτρων για να εξασφαλίσουν την επίτευξη των στόχων σε όλη την ΕΕ. Αυστηροί νέοι κανόνες για τον φιλικό προς το περιβάλλον έλεγχο παρασίτων:
Τα νέα μέτρα θα εξασφαλίσουν ότι όλοι οι αγρότες και άλλοι επαγγελματίες χρήστες φυτοφαρμάκων εφαρμόζουν την Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παρασίτων (IPM), στην οποία εξετάζονται πρώτα εναλλακτικές περιβαλλοντικές μέθοδοι πρόληψης και καταπολέμησης των παρασίτων, προτού χρησιμοποιηθούν χημικά φυτοφάρμακα ως έσχατη λύση.
Τα μέτρα περιλαμβάνουν επίσης υποχρεωτική τήρηση αρχείων για τους αγρότες και άλλους επαγγελματίες χρήστες.
Επιπλέον, τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίσουν τις καλλιέργειες ειδικούς κανόνες που προσδιορίζουν τις εναλλακτικές λύσεις που θα χρησιμοποιηθούν αντί για τα χημικά φυτοφάρμακα.
Απαγόρευση όλων των φυτοφαρμάκων σε ευαίσθητες περιοχές. Η χρήση όλων των φυτοφαρμάκων θα απαγορεύεται σε χώρους όπως αστικό πράσινο, συμπεριλαμβανομένων δημόσιων πάρκων ή κήπων, παιδικές χαρές, σχολεία, χώρους αναψυχής ή άθλησης, δημόσια μονοπάτια και προστατευόμενες περιοχές σύμφωνα με το Natura 2000 και κάθε οικολογικά ευαίσθητη περιοχή που πρέπει να διατηρηθεί για τους απειλούμενους επικονιαστές.
Αυτοί οι νέοι κανόνες θα απομακρύνουν τα χημικά φυτοφάρμακα από την γειτνίασή μας στην καθημερινή μας ζωή. Η πρόταση μετατρέπει την ισχύουσα οδηγία σε κανονισμό που θα ισχύει άμεσα σε όλα τα κράτη μέλη.
Αυτό θα αντιμετωπίσει τα επίμονα προβλήματα με την αδύναμη και άνιση εφαρμογή των υφιστάμενων κανόνων την τελευταία δεκαετία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή λεπτομερείς ετήσιες εκθέσεις προόδου και εφαρμογής.
Υποστήριξη της μετάβασης
Ένα πακέτο βασικών πολιτικών θα υποστηρίξει τους αγρότες και άλλους χρήστες, με τη μετάβαση σε πιο βιώσιμα συστήματα παραγωγής τροφίμων, όπως:
Νέοι κανόνες Κοινής Γεωργικής Πολιτικής για να διασφαλιστεί ότι οι αγρότες αποζημιώνονται για κάθε κόστος που σχετίζεται με την εφαρμογή των νέων κανόνων για μια μεταβατική περίοδο 5 ετών·
Ισχυρότερη δράση για την αύξηση του εύρους βιολογικών και χαμηλού κινδύνου εναλλακτικών λύσεων στην αγορά.
Έρευνα και Ανάπτυξη στο πλαίσιο των προγραμμάτων Horizon της ΕΕ για την υποστήριξη νέων τεχνολογιών και τεχνικών, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας ακριβείας και ένα Σχέδιο Οργανικής Δράσης, για την παράδοση των στόχων φυτοφαρμάκων από το “Farm to Fork”.
Η μετάβαση θα υποστηριχθεί επίσης από την πρόταση για τα δεδομένα βιωσιμότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και από τις εξελίξεις της αγοράς σε σχέση με τη γεωργία ακριβείας, όπως οι ψεκαστήρες που χρησιμοποιούν τεχνικές γεωχωρικού εντοπισμού και αναγνώρισης παρασίτων.
Παγκόσμιες περιβαλλοντικές εκτιμήσεις
Σύμφωνα με την πολιτική της για βιώσιμη χρήση φυτοφαρμάκων, η Επιτροπή θα προτείνει σύντομα:
για πρώτη φορά, ένα μέτρο που ακολουθεί τη δέσμευσή της να λαμβάνει υπόψη τις παγκόσμιες περιβαλλοντικές εκτιμήσεις όταν αποφασίζει για τα μέγιστα επίπεδα υπολειμμάτων στα τρόφιμα.
Τα εισαγόμενα τρόφιμα που περιέχουν μετρήσιμα υπολείμματα απαγορευμένων ουσιών δεν θα πρέπει, με την πάροδο του χρόνου, να διατίθενται στην αγορά στην ΕΕ.
Αυτό θα συμβάλει σε έναν ενάρετο κύκλο και θα ενθαρρύνει τρίτες χώρες να περιορίσουν ή να απαγορεύσουν επίσης τη χρήση αυτών των φυτοφαρμάκων, που έχουν ήδη απαγορευτεί στην ΕΕ.
Συγκεκριμένα, η Επιτροπή θα συμβουλευτεί σύντομα τα κράτη μέλη και τις τρίτες χώρες σχετικά με ένα μέτρο που θα μειώσει στο μηδέν τα υπολείμματα θειαμεθοξάμης και κλοθειανιδίνης, δύο ουσίες που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν σημαντικά στην παγκόσμια μείωση των επικονιαστών.
Πρόκειται για ουσίες που δεν εγκρίνονται πλέον στην ΕΕ. Όταν εγκριθεί το μέτρο, τα εισαγόμενα τρόφιμα που περιέχουν μετρήσιμα υπολείμματα αυτών των δύο ουσιών ενδέχεται –μετά από ορισμένες μεταβατικές περιόδους– να μην διατίθενται πλέον στην αγορά της ΕΕ.
