Η Ευρώπη είναι παγκοσμίως γνωστή για την πλούσια και ποικίλη κληρονομιά της. Χιλιάδες χρόνια ιστορίας δημιούργησαν έναν περίπλοκο συνδυασμό διαφορετικών γλωσσών, πολιτισμών και χρήσεων γης, οι οποίες έχουν εξαπλωθεί σε ένα πολύ ποικίλο τοπίο.
Αυτό το τοπίο εκτείνεται από πέρα από τον Αρκτικό κύκλο και μέχρι τη ζεστή Μεσόγειο θάλασσα. Και από την αιολική ακτή του Ατλαντικού, εκτείνεται στις υψηλές οροσειρές των Άλπεων και των Καρπαθίων, και στα λιβάδια της πεδιάδας της Πανωνίας.
Η ΕΕ εργάστηκε σκληρά τα τελευταία 30 χρόνια για να δημιουργήσει ένα δίκτυο περιοχών διατήρησης της φύσης σε ολόκληρη την Ευρώπη για να σταματήσει και να αντιστραφεί η απώλεια της βιοποικιλότητας. Αυτό το δίκτυο, το δίκτυο Natura 2000 , είναι το μεγαλύτερο συντονισμένο δίκτυο διατήρησης της φύσης στον κόσμο.
Αλλά το Natura 2000 είναι κάτι περισσότερο από ένα καταφύγιο για απειλούμενα είδη και σπάνια ενδιαιτήματα. Είναι επίσης μια πολύτιμη συλλογή ζωντανών οικοσυστημάτων και χρονοβόρων χρήσεων γης. Είναι μια έκφραση της πλούσιας και ποικίλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η Σύμβαση Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO περιλαμβάνει οικοσυστήματα εξαιρετικής καθολικής αξίας στη Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς, εάν πληρούν ένα ή περισσότερα από τα 10 πολιτιστικά και φυσικά κριτήρια.
Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να αναφέρεται ως πολιτιστικός χώρος ή ένα φυσικός χώρος. Και αν περιέχει περιοχές φυσικής και πολιτιστικής σημασίας, μπορεί να αναφέρεται ως μικτός τόπος.
Αντίστοιχα υπάρχει και ένας ιστότοπος που συμπληρώνει την έκθεση Φυσική και Πολιτιστική Κληρονομιά στην Ευρώπη: Συνεργασία στο δίκτυο Natura 2000 . Επιτρέπει δε, μέσω στους χρήστες να εξερευνήσουν σε έναν χάρτη της Ε.Ε. πώς αλληλεπικαλύπτονται οι περιοχές Natura 2000 και Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Ο χάρτης δείχνει τα όρια των περιοχών Natura 2000 και των φυσικών περιοχών της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ενώ οι πολιτιστικοί χώροι της Παγκόσμιας Κληρονομιάς αναγνωρίζονται από μια πορτοκαλί καρφίτσα.
Μετέωρα (Ελλάδα)
Τα Μετέωρα είναι μια περιοχή με σχεδόν απρόσιτες κορυφές ψαμμίτη. Τον 11ο αιώνα, οι μοναχοί αποφάσισαν να εγκατασταθούν πάνω από αυτές τις «στήλες του ουρανού».
Μέχρι τη μεγάλη αναβίωση του ερημιτικού ιδανικού τον 15ο αιώνα, 24 μοναστήρια είχαν χτιστεί στην περιοχή. Οι τοιχογραφίες των μοναστηριών του 16ου αιώνα σηματοδοτούν ένα βασικό στάδιο στην ανάπτυξη της μεταβυζαντινής ζωγραφικής.
Το οικοσύστημα είναι επίσης σημαντικό για μια σειρά απειλούμενων ειδών. Είναι επίσης το σπίτι για σπάνια είδη νυχτερίδας και είδη φυτών, καθώς και για πολλά αρπακτικά πουλιά.
